प्रतिमा-A debate between the shadow and reflection of a person.

 सावली - पावलात टाकुनी पाऊल मी वाट दाखवणारी,
                     तर कधी पाठ राखणारी वाली.
आरसा - पण कजाग काळोखाशी मिळून,
                     फितूर होतेस तू सावली.

आरसा - उत्तरे शोधत येती माणसे,
                       माझ्या सत्यवचनाची त्यांना जिज्ञासा.
सावली - जे मनी असे तेच बघे मनुष्य,
                       बहुरूपी आहेस तू आरसा.

सावली - इकडची गोष्ट तिकडे तुझी,
                       दिशाहीन सर्वांना करतो.
आरसा - माणूस सोडून आपले अंतःकरण,
                       तुझ्यात आपल्या सीमाच बघतो.

आरसा - कधी होऊन छोटी लेखतेस तुच्छ,

                       कधी मोठेपणाने तुझे वर चढवणे.

सावली - न्यायाधीश तूच असशील मोठा,
                       काम माझे राखाडीतच बघणे .

  देव -  माणसाच्या तुम्ही दोन प्रतिमा,
         जणू तुम्हीच त्याचे आपले,
         स्वतःच्या शोधातले तुम्ही वाटसरू,
         तुम्ही त्यांनाच मापले.

         कोनासारखीतरी हवी त्यांना,

         बदल घडवण्यास निघाले,
         प्रत्येकाची प्रतिमा वेगळी,
         हे का नाही तुम्हाला कळाले ?

Study Leave Scenes. An Engineer's guide to PL.

 दिवाळी संपली की दिवे लावायची तयारी सुरु होते ती म्हणजे engineering student च्या घरात. भावंडांची terminal exam, आईनी केलेली दिवाळीची स्वच्छता, केलेला फराळ (इथे केलेला म्हणजे आईनी बनवलेला आणि आपण संपवलेला या अर्थाने ), वीस दिवसाआधी केलेलं submission, october चं कडक ऊन यामुळे इतकी दमणूक झालेली असते ना. ही दिवाळीची सुट्टी अगदी गरजेची असते. या सुट्टीला आई वडील 'study leave' असं म्हणतात. आता 'leaving study' आपण पूर्ण मन लावून आणि निष्ठेने करत असतो, मग कुठे चुकत आहे हे समजेनासे होते. ५ semester झाले तरी याबाबतचा गैरसमज पालकांचा काही जात नाही. पण काय करणार, आपल्याला engineering ला घातलं यातला त्यांचा optimism लक्षात घ्या .
>                अभ्यासाची पहिली पायरी म्हणजे Timetable बनवणे. Timetable बनवायचा फायदा म्हणजे त्यात सहज एक-दोन दिवस निघून जातात. आपण काहीतरी Productive करत आहोत ही भावना येते. ही भावना अजून कोणत्याही PL च्या दिवशी येणार नाही! आता हे Timetable आपण कधीही पालणार नाही म्हणून त्याचं planning करायचं नाही का?
> अजिबात नाही! कष्ट करून एक चोख TT करायचं. अमुक दिवस - अमुक विषय. हे करण्या एवढं गणित आपण अजून विसरलो नसतो. प्रत्येक online गोष्टी सारखी online exam ही वाया घालवली असते आणि insem theory असेल तर 'तीस मार्क हां', म्हणून स्वत:ला 'तीस मार खान' समजत असतो. शेवटी बेरीज करून, "हां, आता मला या परीक्षेत एवढे मार्क आणायचे आहेत" असं म्हणून एक magic figure आपण आणतो. Magic या अर्थी, की ती total च्या बरीच जवळ असते. पण मग - 'अरे त्या Ma'am छान आहेत', 'तारखेची  बेरीज ७ होती', 'अच्छे दिन आने वाले है' - म्हणून आपण  आकडा कमी  करतो. मग TT पाहिलं की समजतं की अरे, दिवसाला २ unit? फक्तं? मग जरा परवाच सुरु करते. अजून १० दिवसांनी झोप होणार नाही ना नीट, मग आत्ताच काढून घेऊया! झोपेचं असं महिन्याचं accounting होतं, हे लोकांना अजून कसं आणि का पटत नाही, देव जाणे.
>                 वर्षाच्या सुरुवातीला घेतलेल्या 'Secondhand reference book' ना दुसरा हातही लागलेला नसतो, पण PL मध्ये त्यांचा नक्की वापर होतो बरंका! काढलेल्या notes उडून न जाण्यासाठी त्यावर ठेवा, चुरगाळलेल्या pages ना सरळ करण्यासाठी त्यात ठेवा, परिक्षेच्या दिवसात exercise तर पाहिजे - तर ही reference books उचला. पाठ सांभाळून हां !
>                 अजूनही Textbook घेतलं नसेल, तर घाबरू नका - अगदी दुकानदाराच्या डोळयात बघून मागा. Reference Book मधून अभ्यास करीन असं म्हणणाऱ्या दीडशहाण्या मुलांसाठी दिवाळी चा special stock आणलेला असतो.
>            पुढची पायरी म्हणजे आपली strategy. ती या ३ phases मधून जाते या एका दिवसात .
> १. Reference Book  नको  आपण Textbook च वापरू
> २. या आधी  विचारलेले प्रश्नच बघू .
> ३. ३ वर्षाहून अधिक विचारलेले प्रश्नच बघू .> काही Most  Recently asked, Least recently asked, most asked in May असे algorithms वापरतात.  प्रत्येकाचा आपला विश्वास. हा दिवस म्हणजे अादला दिवस .
>                  दिवसभर आपण सतत Mobile ला चिकटून असतो याची जाणीव होते आणि जरा  वेळ बंद  करूया असं खूप ठरवतो. या अर्ध्या तासात एक Break Up, एक Patch Up, एक WallPost, Crush चा message नक्की येईल .
>                  दुपारी परीक्षा असली की '११th hour' पर्यंत अभ्यास करणे हे आपण सार्थ करत असतो. अगदीच या वेळेस अभ्यास झाला नाही तरी काय काळजी करताय? पुढच्या sem ला नक्की अभ्यास करू !!

A letter from an experienced External Examiner to budding External Examiners sharing the tricks of the trade.

 (This is a sarcastic take on a budding  Engineer's experiences with engineering vivas and external examiners.This should be taken with a pinch of salt.The author doesn't mean to stereotype external examiners but put forth her own personal experiences.I'm sure a lot of fellow engineering students can relate to this )

दिलेली वेळ ही मुलांसाठी, आपल्यासाठी नव्हे. वेळेचं काय म्हणताय, अगदी आरामात जा! अहो, VIVA  मध्ये वाट ही त्यांनी बघायची आणि आपण लावायची. एवढ्या मुलांची "घ्यायची" म्हणजे छान नाश्ता करून यायला नको? उशीर करण्यामागे खरं तर आपला किती नेक विचार आहे. "कधी एकदा माझी  VIVA  होते", ही भावना आपण जागृत करत असतो मुलांमध्ये.

                 लहान मुलं ती, त्यांचं काय ऐकताय? मन लावून ऐकायची वाईट सवय घालवून टाका ! EXTERNAL नी मुलांचं ऐकलेलं बरं दिसतं का? तुम्ही प्रश्नांचा भडीमार चालू ठेवा. प्रश्न कुठले विचारायचे हे शोधायची खूप सोपी युक्ती आहे. बायको भांडणात जे प्रश्न करते ना, ते नीट लक्षात ठेवा आणि इथे विचारा. उदा. - "याची काही गरज होती का?", "कोणी सांगितलं असं करायला?", "काहीच कसे येत नाही ?", "तुम्ही करता तरी काय वर्षभर ?", इत्यादि. कोणाला कुठला प्रश्न विचारायचा या साठी एक scientific and logical technique आहे आणि ती म्हणजे Eeenie Meenie Maini Mo technique. याचा अवश्य वापर करा.                 
                शेवटी माणूस आपण, एवढं काम केलं की  भूक तर लागणारच. पोटातल्या कावळ्या समोर कुठे ऐकू येणारेत मुलांची उत्तरे? चिडचिड तर सहाजिक आहे. तसंच, दिवस मावळला की  घरच्या external चा फोन यायला लागतो. भराभरा आवरून टाका. अजिबात वाईट वाटून घेऊ नका याचं. अहो, एवढंच होतं तर पालकांनी "अक्षय अमराळे", "अदिती अत्रे " असं काहीतरी नाव ठेवलं असतं. आजकाल हे पालक पण ना, तुम्हाला सांगतो, अजिबात मुलांच्या भविष्याचा विचार करत नाहीत.              
                एखाद्या विषयाच्या प्रश्नाचं उत्तर मुलाला आलं नाही की  "सापडला रे सापडला " म्हणून तो विषय धरा. तो विषय एकदा धरला कि त्यावर खोल खोल जाऊन विचारा. उदा. "मला C++ अजिबात येत नाही" असं म्हणणाऱ्याला static polymorphism, dynamic binding नक्की विचारा. उत्तर तुम्हाला माहिती पाहिजेच असं नाही.              
                  External बनायचं असेल तर एक गोष्ट नीट यायला पाहिजे आणि ती म्हणजे चेहऱ्यावरील हावभाव लपवणे. ही तर एक कला असून त्याचे आकलन Reality shows मधल्या Judges चे चेहेरे पारखून करण्यात येऊ शकते. External चे तीन चेहेरे हुबेहूब करण्यासाठी एक युक्ती आहे. मुलांकडे बघून मनात हे तीन विचार करा -१.आपल्या देशाचं काही खरं राहिलं नाहीये.२.आपल्या आयुष्याचा खरं अर्थ तरी काय?३.आज गवाराची भाजी आहे जेवायला.हे तीन विचार आलटून पालटून करा.            
                   Internal बरोबर काही "Looks" ठरवून ठेवा. एकमेकांकडे बघून माना हलवणे. म्हणजे "वेळ झाली आहे ना लंच ब्रेक ची ?", कपाळावर हात मारून बघणे म्हणजे "कधी एकदा लंच ब्रेक होतोय", जोरात File बंद करणे म्हणजे "आता तरी घेऊया का ब्रेक ?" इत्यादि.                 
                   काय आहे, आपली कदर आपल्याकडे तर कोणाला नसते. आपल्याकडे आपल्याला कोणी विचारत नाही तर आपण तिकडे  जाऊन विचारायचं. आपला वेळ देऊन आपण किती उपकार करतोय मुलांवर, लक्षात घ्या! किती Thankless job आहे आपला! आपला पाठींबा तर लागतोच मुलांना. इंग्रजी मध्ये म्हणतात ना "We got your " backs " " अगदी तसंच. 
                   फिरून या, खातिरदारी करून घ्या ..काय आहे घरात परत आपण विद्यार्थी आणि बायको external  असते!

निरोप

हाती घेऊनी हात म्हणलास "तुझ्या माझ्यातले अंतर तितकेच ,

नकाशावर आपल्याला जोडणाऱ्या रेषेइतकेच.
हातांच्या जुळलेल्या रेषा, आज सीमा का आपल्यात ?
जग आपल्या भातुकलीच्या खेळावर करेल का रे मात ?

तू निघालास, ओला तो रुमाल हाती धरला ,
रुमाल कसला, हृदयाने पांढरा झेंडा फडकवला .
रात्री परी येई रात्र जात आहेस इतका लांब ,
स्वप्न तुझे - म्हणून रोखतात तत्व - बोलण्यावाचून थांब.

आठवणींच्या  "bag"आंनी तुझी पावले जड झाली ,
मग ओझे मनाचे घेऊन चढायला कशी परवानगी मिळाली ?
आज विमानाने का ओलांडायच्या सीमा, हृदयाला वाटते क्षणभर,
कापरे ते मन विनवते आज त्यासाठी धीर  धर .

स्पीकरवरच्या हाकेस ऐकून निघालास ,मनातली प्रार्थना रुसली,
तुझी प्रतिमा होत छोटी आठवणीतच गेली .
दूर जाऊनी, बनून ठिपका विमान गगनाला मिळाले ,
काजळाची रेघ ओलांडून अश्रू आता गळाले.

जणू आयुष्याला करून पाठ ,पाय घराकडे निघाले ,
त्याला म्हणू कसे घर, ते घर न आता राहिले .
मनाचा हा खेळ कसला, वाटला ओळखीचा स्पर्श,
बघून तुला प्रत्यक्ष गगनाला भिडला कोंडलेला हर्ष .

मी विचारले "स्वप्न तुझे, ध्येय तुझे का सोडुनिया आला ?"
तो हसून म्हणतो "विमानाने मला हाच प्रश्न विचारला ".

Letters to no-one in particular.

#1.

 It would seem rather silly that I'm writing a letter to you.I don't have a memory of writing a letter ever
except the last question in the English paper which started with "hope you are in the pink of health" and ended with "Give my love to so and so".It all seemed so frivolous.A choreographed show put up for someone who cares about us as much as we care about the person we were writing to.And then we are scored on the basis of following the right syntax because when your friend's father has died he might me extremely offended that your paragraph is too long in your condolence letter.Meh :/

     Yes now I'm going to change the paragraph because I want to.Letter writing is highly underrated.Why you ask am I writing a letter to you in a world that knows no other way than texting?

Texting I feel is more about talking than conversing,telling rather than sharing.This feels so much more intimate,like a secret we share.As I write this I feel like I'm being truthful to you and myself because I am being myself.I haven't been that in a long time.Here I'm not bound by space and time nor am i expected to write lyk dis or put in smileys that will forever fail to portray what I feel.I feel completely at ease and excited because the idea of writing a letter seems so forbidden and romantic.The pen in my hand moves freely,uninhibited.Suddenly it is free from the clutches of the need to impress or rhyme or use vocabulary recently acquired from P.G.Wodehouse's books.I am writing to you simply because I want you to know me and there's no other way you will.

           I'm a girl who finds solace in books.Solace from what you ask.I'm not sure yet.Books are never just books..It is a journey I undertake.A silent spectator in an otherwise unfamiliar world.I can be whoever I want to be in a story and in the process be more of me than I have ever been.I feel happy,sad,intrigued,excited embarrassed even, on behalf of the characters.It is however not my place to judge.Some characters I love,some I respect and some I'd rather not meet in real life.But I never give up on them.Its just not what I do.I feel privileged to have been a part of their journey.When I close the book I feel like I've been let in on a secret and the book has been let in on one too.It takes with it my smiles and tears and creates a wonderful intimate bond between us.

   But I can say goodbye when I need to,detach myself from something that was never mine.I don't live in the hope that something extraordinary will happen to me because life is extraordinary enough.I believe in magic;I believe in love.I am a believer by nature.A believer beyond logic or reason.

I'm simple and complicated at once and I don't know who I am.And I don't want to know.Because what is life without a dash of mystery?I refuse to think in black and white.Sometimes after I read a book I need to cry,take my time and then return to reality.I don't need anyone to comfort me or fix me.I need to get over it myself taking my own time and space.

   And it at times I phase out and seem distant,impossible to comprehend,you should know you are as clueless as I am.

                                                                                                                More later.

#2

Every songwriter seems to be betraying my story.Love,I have come to believe is  an elaborate form of self harm.Every song gives my heartbeats a voice..my heartbeats something so familiar yet foreign suddenly developing a mind of their own because I don't seem to be having any control over them whatsoever .Is it supposed to be so hard?

   You put a smile for the world but it doesn't quite reach your eyes..eyes playing vigilante,protecting the secrets which are threatening to let go.You're left with a constant heartache.;a dull thud in the chest. your heart acting like a small kid who wants ,wants and wants and never seems to get enough.I'm not sure if I'm looking for you or for myself or if they are one and the same.Your presence seems to complete me and your absence fills me with a void.is that how love works?

      My fingers trace lines on the map..lines that join you and me,a journey my mind undertakes on a oneway ticket.I wish you were here.You and me in a bubble of our own..journeying without a care, fighting the winds.You are the voice in my head..a voice that drowns out the din of my own thoughts.I want to be brave but the distance seems intimidating..a journey of endless roads and precarious turns.i'm not afraid to make that journey ..i'm afraid to find a chasm because i've given you too much to go back.I won't make it.

        I wait and wait.I know no other way.The heart hopes against all hope that you'll be back.You'll be here like you said you would.You'll bring with you my smile and peace of mind and threaten those tears away.You'll have a perfectly valid reason for the delay.You'll say my name like a prayer,apologise and mean it and we'll go find our rainbow.

   You'll come I tell them.We have unfinished business,unfulfilled promises and plans of eternity I tell them.My voice however seems to tremble more with every passing day,the words a bleak attempt to convince myself more than anyone.My life has merged and blended with yours like the colours in the sky,now impossible to separate.I love you and I know no other way than this.

             Its been 10years.You said you'll come and I promised you I'll wait.A promise more of a subconscious decision taken without consulting my mind.A promise that has become my way of living,my challenge to life and my mind's personal vendetta.

         The heart wants what the heart wants.And it wants you.Give me my forever even if it lasts for a second.

                                                                                                                               Your's forever.

The perks and unpleasantries of owning a DSLR (my views and observations..)

1.Hey I just bought a Nikon.I will now justify my decision to every other canon user.

Bought a new camera?You are now a part of  Team Canon or Team Nikon.Ironically both are Greek words that mean "to rule" and "victory" respectively.Well,whatever you choose you know you're in good company (Nikon users ;) ).

  Both parties rising above hate?Now that would be a Kodak moment.

2.Want to hear a joke?A career in photography.

            Honestly,the only way you are earning money is by selling your equipment..What with the lenses being really expensive and  the need to update your gear,you're in for life.Might as well have a photography page or watermark your images "myname mysurname Photography".Admit it,you're in the constant hope of suing someone.soon.

3.I am a computer science student.Let me make some object oriented programming references.

"what you know and can do" is the tip of the iceberg of "what can be done"..and the more time you invest the more surprises you seem to get.However explaining it to a person who doesn't know anything about it becomes quite a task for you..and the end result maybe 

"Push button ,camera go click ok?"

You however communicate easily with fellow photographers ..of the same class..

Photographing a kid on the road.

Person 1:Kitna diya?

person 2:ISO 200     .tune?

4.What is the best mode to capture the best moments of your life?

Camera off mode.

Live the moment mode on.

5.Great pictures can be taken in the darkest of times if one remembers to turn on the light.

Light is a photographer's best friend,You analyse it,measure it,manipulate it,play with it and sometimes fool the camera into thinking there is more than there actually is.Thanks to your DSLR you can now take outstanding pictures in any situation and adjust your shot respective of your surroundings.

 To quote Dumbledore,We have both light and dark with us.Your shot depends on the part you choose to action.

     Bad lighting?Don't worry ,there is light at the end of the tunnel.

6.Game of tag

   You are missing in most pictures and tagged in all.

-> Selftimed YES I WAS THERE TOO picture,

  Every self timed picture tells a story.So get your ass in line and be captured.Also it saves that awkward moment when you have to ask a random person to take a picture which you're definitely not comfortable doing.

  Hey there can you please take a picture of us.WOULD YOU MIND PUTTING THAT STRAP AROUND YOUR NECK..sorry i panicked.

7.Let me send you pictures I clicked via whatsapp and go die because I'm a complete idiot.

People who  send pictures taken on a dslr via whatsapp have a special place reserved in hell for them.I mean seriously,what is the point?To modify Don King's quote "One should go for the quality of the performance,and not the longevity of it".If you know what i mean.

8.At a function or an event-

le us-"Oh my God..look at that.How cool is that.Can we get a closer view?That is what I want in my life."

person 2:Yeah she's cute :)

le us-No you idiot..the photographer's camera..look at that beauty..That baby would one day be mine..That is a piece of  class..did you see that..Hey where'd you go??

yeah happens.

9."Hey lets click a cover photo"

  Been there.Heard that

          In a world where we click pictures for Facebook,you'd hear people say stuff like that.

Make that your profile picture..People mean it a compliment honestly.This is an insta-click insta-upload society.

  Keep away from social media.and the likes.

PUNPUNPUNPUNPUN

10.Buying a DSLR makes you a proud DSLR owner,not a photographer.Love life,observe..

The simplest things are the most extraordinary.Be wise enough to see them.Befriend your camera.The only thing coming in between you are your own limitations.

Capture what you see and tell a story :)

     

The 10 songs of 2013 you can't help singing but are ridiculously stupid.

1.Ram chahe leela chahe leela chahe ram,

in donoke picture mein is gaane ka kya kaam?

You sing it once,then twice..and then you aren't entirely sure who likes what anymore..

Ram likes that Leela likes that she likes Ram.

Ram likes Leela who likes that she likes Ram.

uff.

2.A song dedicated to butts?Tooh much ya.

"o ri chori chichori toh chede hume chingam chabake"

Enough said.Get your act together people,chingam's definitely not helping.

3.Remember singing songs in Antakshiri and not remembering the lyrics?

Tera mujhse hai pehleka naata koi,

na na nanna na nana nanna..

Jaane tu ya jaane na..?"Na aaya na"

They make songs like that nowadays..Sometimes I can't help but wonder if they write them on set and be like..

"Nahi sujh raha hai?kuch dham dham dhadang dhadang daldo,gaane ka naam bhi vahi rakho".

tattad tattad anyone?ThankGod for Ranveer,sawaar liya.

4. Aaaj blue hai pani pani pani pani pani pani,

aur din bhi sunny sunny sunny sunny sunny sunny..

//A very large water body looks blue and its really sunny.

//Why say so much when you mean so little, honey?

5.baaton se hi pet bharunga

 missed call pe phone tu karna

//(because thats how you woo a girl.)

mar jaunga pyar na karna

//As if the first two lines weren't enough warning.

Mahiwal ka mama,

Farhad ka phoopha,

//Pankaj ka beta,

//Sarita ka ladla,

//Uske gaane sunte vakt sochne ka nahi?                      …tch tch.gandi baat.

6.saree ke fall sa kabhi match kiya re,

kabhi chod diya dil kabhi catch kiya re.

//because thats the first thing that comes to your mind when you think of "matching something"..not "patrika" or "shoes  "or "colours".but "saree fall."

//Can we have an applause for this brilliant thought?I wonder if they choreographed the song first and then added the lyrics.I cannot find any other logical explanation for this.

7.Yo Yo.

*sighs*

Yo Yo "partying all night",dancing  with a lady thrown over his shoulder.Lets take a minute and pray for our country 's future.Thankyou.

.Not cool man.Our principal/les are not a fan.

And just when you thought the song was about "Blue eyes".."Choti dress main bomb lagdi mainu".hypnotized much?

8.Seena dhaayen dhaayen… // (That sounds like a heart attack)

Ho seena dhaayen dhaayen...
Seena dhaayen dhaayen...
Ho seena dhaayen dhaayen...

tamanche pe disco.kill us already.

9.Kashmir mein tu kanyakumari.

so funny.much wow.

mein jarasa puncture toh,tu hava ke jaisi hai..(fix me scenes)

saath ho do paiyee takdeeronke tight ho(Put in takdeer for good measure)

bulb banjau mein aur tu switch banja  (You turn me on?)

bhaad mein jage duniya,apni batti light ho.(batti light ho is wrong on so many levels)

Kabhi kabhi chalti hai kabhi kabhi rukti hai,

kahani bedhangi.(see berangi)

The song says it all.

Don't underestimate the power of common sense.

10.Raghupati Raghav RajaRam (playing in a disco.just great.)

Raghupati Raghav RajaRam
Non-stop party
Aaj ki party
Celebrations tere naam
God Allah aur Bhagwan ne banaya ik insaan.Turning people into atheists since krrish3.